
Blog
Opvoeden in vertrouwen
Je hebt net boodschappen en allemaal lekkers in huis gehaald. Samen met je kind wil je vanavond even eten. Tenminste, dat is het plan. Nadat je lekker gekookt hebt, blijkt dat je kind geen hap wil eten. Wat doe je? A. Je wordt boos en je stuurt je kind van tafel. B. Je bekijkt hoe het komt, en gaat het gesprek aan met je kind. C. Je realiseert dat het een peuter is.

Belonen en straffen
In bovenstaande tekst lees je een situatieschets waarbij belonen en straffen mogelijk centraal staan. Veel ouders zetten belonen en straffen in als opvoedmiddel. Het kan ook anders. Je kunt als ouder altijd groeien en andere keuzes maken. Voor veel ouders is het elke dag weer een uitdaging om de dagelijkse dingen van hun kind gedaan te krijgen. Je kind netjes aangekleden, op tijd naar school brengen en ’s avonds met goed gevulde maag op tijd in bed krijgen. Vaak maak je gebruik van straffen en belonen om het gevoel van controle te hebben over het gedrag van je kind.
Korte termijn
Belonen en straffen werkt, maar alleen op de korte termijn én zolang jij in de buurt bent. Want wat doet deze manier van opvoeden met het zelfbeeld van je kind? En hoe verandert zijn of haar gedrag erdoor op de lange termijn? Wanneer je kind op de gang staat, en dus eigenlijk op het strafbankje zit, dan werk je niet aan je relatie met je kind. In feite levert straffen dan niets op. Het kind is dan waarschijnlijk boos op jou, en denkt niet na over de fouten die hij heeft gemaakt.
Welke behoefte gaat er schuil?
Bovendien kom je er door het gedrag te bestraffen niet achter welke behoefte er achter het gedrag schuilgaat. Met straffen bereik je dat je kind iets niet meer doet om straf te voorkomen en met belonen is het resultaat dat je kind bepaald gedrag gaat vertonen om bijvoorbeeld steeds iets verdienen. Het kind handelt dan niet meer vanuit intrinsieke motivatie. Wat werkt dan voor de langere termijn?
Opvoeden in vertrouwen
Door met je kind te praten, zijn of haar behoeftes en emoties serieus te nemen én samen een oplossing te zoeken, leert je kind rekening te houden met anderen doordat jij als ouder ook rekening met hem of haar houdt. Denk eens aan dat belonen vervangen kan worden door waardering of belangstelling tonen. Door belangstelling en waardering op het proces te geven, bevorder je de innerlijke motivatie op een positieve manier. Kinderen die opgevoed worden in vertrouwen, leven meer in het nu, durven fouten te maken, blijven nieuwsgierig en kijken met een open blik naar de wereld en hebben zelfvertrouwen. Mocht er iets mislukken, dan gaan ze rustig ontdekken hoe het anders kan. Als je kind voelt en ervaart dat het mag zijn wie het is en bouwt het zelfvertrouwen op.
Veiligheid staat voorop
Natuurlijk heeft je kind ook bepaalde grenzen nodig waarbinnen hij of zij kan functioneren. Veiligheid staat voorop. Dus wanneer je kind zomaar oversteekt, dan grijp je eerst in en daarna leg je uit dat je niet zomaar over kunt steken. Want wanneer jouw kind de straat op rent, reageer je eerst vanuit angst. Je wordt misschien boos, terwijl je eigenlijk heel geschrokken bent. Je kunt je kind na afloop rustig uitleggen dat je daarvan geschrokken bent. Door met je kind in gesprek te gaan, begrijpt het kind jouw gedrag ook beter. Je hebt als ouder grenzen waar je kind niet overheen hoeft te gaan. Het is jouw taak deze grenzen duidelijk aan te geven, zodat je kind binnen deze grenzen vrij en veilig kan opgroeien.
Tips van Annemieke
– Houd het lange termijn doel voor ogen: wat wil je als ze later groot zijn? Wil je dat ze later regelmatig bij je langs komen?
– Choose your battles: de ene dag heb jij ook meer zin om iets op te ruimen dan een andere dag, toch? Bekijk welke onderwerpen het waard zijn om met je kind over in gesprek gaan.
– Beschrijf wat je ziet. Dit geldt voor positieve als negatieve situaties, en laat je kind zelf tot inzicht komen.
Deel dit bericht op:
Lees ook
Ervaringen

Start alvast thuis
met de gratis tips!
Heb jij net een zetje in de goede
richting nodig? Download dan de gratis
tips en ga gelijk aan de slag.